کاهش گرایی چگونه آینده UX را شکل می‌دهد

طراحی از دیرباز طرفداران خاص خود را دارد اما با گذشت زمان،‌ طراحان رابط‌های کاربری و گرافیک آرتیست‌ها طراحی‌های خود را تغییر داده‌اند و هر ساله سعی کرده‌اند کاهش گرایی در UX بیش از پیش عملی کرده اند اما دلیل اینکار چیست؟

آیا طراحان قصد دارند به قبل از دنیای تکنولوژی برگردند؟با مجله تودی همراه باشید.

پیش از شروع کاهش گرایی در UX باید یک سری مفاهیم ابتدایی مانند UX و کاهش گرایی را بدانیم.

توصیه می‌شود پیش از مطالعه ادامه مطلب مقاله UX چیست؟ را از مجله تودی مطالعه بفرمائید.

کاهش گرایی در روانشناسی چیست؟

کاهش گری یکی از رویکرد‌هایی است که در روانشناسی مانند بسیاری از رشته‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد به طوری که اعتقاد است که با با تفکیک کردن چیزی به اجزای سازنده اش، آن را به بهترین نحو توضیح دهیم. از این تعریف ساده سازی را نیز می‌توان برداشت کرد که در علم روانشناسی بسیار پر کاربرد است و مزایای ویژه‌ای نظیر موارد زیر دارد:

• افزایش تمرکز:

تمرکز بر روی یک بخش اصولا راحت تر و بهتر است تا اینکه شما قصد داشته باشید روی چند محتوا تمرکز کنید این موضوع را در مقاله کارمند مولتی تسک نیز به طور کامل برای شما بازگو کردیم.

• پیچیدگی کمتر:

هر چه مفهومی را سعی کنیم ساده تر بیان کنیم پیچیدگی این محتوا کمتر می‌شود و درک این موضوع برای کاربر ساده تر و راحت تر می‌شود.

حال که مباحث روانشناسی این موضوع را فهمیدید وقت آن رسیده است تا کاهش گرایی را در طراحی و به ویژه UX بررسی کنیم.

کاهش گرایی در UX

طراحی مانند یک زبان عمل می‌کند و با رشد زبان لهجه‌ها و گویش‌های متفاوتی در طراحی شکل می‌گیرند به عنوان مثال با پر کاربرد شدن  نمایشگرهایی با عمق رنگ بالا  طراحی رابط‌های کاربری به سمت طراحی المان‌های شبیه سازی شده اشیای دنیای واقعی کشیده شد و طراحی اسکیومورفیسم پر طرفدار شد.

 

آیکون برنامه‌ها براق بوده و رابط کاربری برنامه نیز به حد زیادی مشابه ماشین حساب واقعی به نظر می‌رسید اما به یک دفعه این سنت در طراحی رابط‌های کاربری و در کل طراحی به طور کامل متوقف شد و سبک طراحی‌های جدیدی مانند طراحی فلت همه گیر شد به راستی دلیل این اتفاق چیست؟

 

استفاده از سبک طراحی اسکیومورفیسم در اولین کامپیوترها و تلفن‌های هوشمند به شدت افزایش یافت اما یک مشکل این دستگاه‌ها جدید بودن آنها بود. اکثر مردم رایانه ها را پیچیدگی هایی با استفاده از زبانه های رمزنگاری می دیدند. پس تا حدی سعی شد استفاده از آیکون‌ها به جای استفاده از ابزار واقعی از ابزاری استفاده شود که در دنیای واقعی استفاده داشت.

به عبارت دیگر، طراحان در طراحی اسکیومورفیسم رابط‌های دیجیتال را شبیه به همتایان آنالوگ خود ساختتند. این کار باعث شد که بجای حرکت به سمتی ناآشنا، به ما الگوهای ذهنی آشنا دهند تا با کاهش گرایی پیچیدگی محصولات خود را کمتر کنند.

طراحی رابط کاربری هنر ساخت المان‌های مصنوعی ، به صورت طبیعی است.

با مرسوم شدن تلفن‌های هوشمند نیز این کاهش گرایی را ادامه دادند تا برای کاربر استفاده از  این دستگاه‌ها آسان باشد شاید یکی از دلایل همه گیری سریع موبایل‌های امروزی همین کاهش گرایی باشد تا کاربران بدون ترس از تغییر بتوانند به دستگاهی جدید مهاجرت کنند.

حال باید دید این دید طراحی تا کجا ادامه پیدا می‌کند و این کاهش گرایی‌ها به کدام سمت و سو کشیده می‌شود.

در صورت تمایل می‌توانید مقاله “تغییر برای یک طراح امری حتمیست” را نیز مطالعه کنید.